Προ μιας δεκαπενταετίας ή ακόμη και δεκαετίας όταν σχεδόν σύσσωμη η γερμανική ναυτιλία επένδυε στην αγορά των εμπορευματοκιβωτίων, η πιθανότητα να πτωχεύσει μια ναυτιλιακή εταιρία και μάλιστα με αξιόλογη ιστορική πορεία, φάνταζε εξωπραγματική.
Σήμερα, η πιθανότητα ενός φαινομένου ντόμινο πτωχεύσεων γερμανικών ναυτιλιακών εταιριών μετά την αίτηση πτώχευσης της τρίτης μεγαλύτερης ναυτιλιακής εταιρείας της Γερμανίας, της Rickmers Holding, μπορεί να θεωρηθεί πολύ πιθανή. Και αυτό γιατί αφενός η γερμανική ναυτιλία έχει ταυτισθεί τα τελευταία 10-15 χρόνια με τον τομέα των εμπορευματοκιβωτίων που δυστυχώς πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, και αφετέρου η Γερμανία δεν έχει καταφέρει να διώξει την κατάρα που την ακολουθεί εδώ και δεκαετίες σε κάθε της δραστηριότητα και η οποία την θέλει να κερδίζει τις μάχες αλλά να χάνει τον πόλεμο. H Rickmers Holding, ήταν μια από τις δύο μεγαλύτερες εταιρίες εμπορευματοκιβωτίων και η τρίτη μεγαλύτερη ναυτιλιακή εταιρία στη Γερμανία. Πρόκειται για μια μεγάλη παραδοσιακή και σοβαρή εταιρία που δυστυχώς είχε την ατυχία να πέσει στη δίνη της τεράστιας κρίσης της αγοράς των εμπορευματοκιβωτίων η οποία έχει προκαλέσει μεγάλα προβλήματα. Είχε όμως υπέρογκο δανεισμό και δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των δανείων. Η HSH Nordbank μη μπορώντας άλλο να διαχειριστεί το πρόβλημα ευνοϊκά προς την Rickmers Holding, προχώρησε στην απόφαση συμβιβασμού τράπεζας και πλοιοκτήτριας εταιρίας με την έναρξη πώληση πλοίων ακόμη και νεότερης ηλικίας, κάτω των 10 ετών για να δημιουργεί το απαραίτητο cash. Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στη γερμανική ναυτιλία είναι ότι το χρέος της γερμανικής ναυτιλίας γενικότερα προς τη συγκεκριμένη τράπεζα αγγίζει σύμφωνα με πληροφορίες το τεράστιο ποσό των 100 δισ ευρώ, και αυτό δείχνει το μέγεθος του κινδύνου που ελοχεύει. Είναι κάτι περισσότερο από σίγουρο ότι ένα μεγάλο μέρος αυτού του χρέους θα επιβαρύνει τους γερμανούς φoρολογούμενους. Την κατάσταση μπορεί να χειροτερεύσει ακόμη περισσότερο η απουσία ευνοϊκής πρόβλεψης για την πορεία της αγοράς των εμπορευματοκιβωτίων με την οποία έχει σχεδόν ταυτισθεί η γερμανική ναυτιλία. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι αν υπήρχε μια πρόβλεψη για βραχυμεσοπρόθεση ανάκαμψη των containers, τότε η Nordbank θα την “χάριζε” στην Rickmers αποτρέπωντας έτσι να πληγεί το κύρος της γερμανικής ναυτιλίας γενικότερα. Είναι λοιπόν αρκετά πιθανό το επόμενο διάστημα να ακουστούν και άλλες τέτοιες περιπτώσεις συμβιβασμού γερμανικών ναυτιλιακών εταιριών με γερμανικές τράπεζες (πράγμα που αυτή η στήλη το απεύχεται) και να παρακολουθούμε το δυσάρεστο φαινόμενο πλοία 10ετίας να γίνονται scrap στον βωμό της ρευστότητας, περιουσίες να χάνονται και φημισμένα ονόματα να αμαυρώνονται. Η περίπτωση της Rickmers Holding ήρθε σε μια περίοδο όπου ο γερμανός υπουργός Οικονομικών κ. Σόιμπλε, αγνοώντας με εμμονή το ιδιαίτερα ευνοϊκό καθεστώς που διέπει τη γερμανική ναυτιλία, στράφηκε με δηλώσεις του εναντίον της ελληνικής ναυτιλίας που τυχαίνει όμως να εκπροσωπεί και το 50% της κοινοτικής, μια πρωτιά που μάλλον ενοχλεί, όπως ευστόχως επισήμανε ο πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών κ. Θ. Βενιάμης. Με απλά λόγια αυτό που θέλουν οι γερμανοί είναι ο Έλληνας εφοπλιστής να πληρώνει φόρο και στα ελληνόκτητα και όχι μόνο στα υπό ελληνική σημαία πλοία στηριζόμενοι στο γεγονός ότι οι Ελληνικές εταιρίες (υπό ελληνική σημαία ή μη) είναι καταγεγραμμένες στην Ελλάδα. Αν είναι τόσο απλά τα πράγματα και στην προηγμένη και πολιτισμένη υποψήφια υπερδύναμη η ναυτιλία παρακμάζει ενώ στην ψωροκώσταινα ευημερεί, γιατί οι γερμανικές ναυτιλιακές εταιρίες δεν εγκαθίστανται στην χώρα μας για να γευθούν και αυτές από το νέκταρ της ευνοϊκής μεταχείρισης; Τι τους εμποδίζει; Μήπως, όμως, τα αίτια για την υπό κατάρρευση γερμανική ναυτιλία έχουν να κάνουν με την αποτυχία της γερμανικής ναυτιλιακής πολιτικής, που παρόλες τις ευνοϊκές ρυθμίσεις σε όλα τα επίπεδα (πλοιοκτησία, διαχείριση, φυσικό πρόσωπο), δεν κατάφερε να στηρίξει τη ναυτιλία της; Ας μην γελιόμαστε. Υπάρχει όντως μεγάλη κρίση στα containers υπάρχει όμως και χάσμα μεταξύ του γερμανικού και του ελληνικού τρόπου σκέπτεσθαι σε όλα τα επίπεδα. Αυτό φαίνεται άλλωστε και από την ιστορία των δύο λαών η μελέτη της οποίας είναι ουσιαστικά μια καταγραφή του τι μπορούν και τι δεν μπορούν να κάνουν δύο λαοί με διαφορετικά DNA. Για παράδειγμα οι Έλληνες πλοιοκτήτες σε περιόδους κρίσης εφαρμόζουν το σωτήριο lean management κάτι που οι γερμανοί αγνοούν. Πληροφορίες πάντως αναφέρουν ότι ενδιαφέρον έχει εκφράσει ελληνικός εφοπλιστικός οίκος να αγοράσει κοψοχρονιά την Rickmers. Η στήλη αυτή, ανεξάρτητα από το αν αληθεύουν ή όχι οι πληροφορίες αυτές, δεν θεωρεί πιθανή μια τέτοια εξέλιξη καθώς οι γερμανοί όταν φθάνουν στην δυσάρεστη θέση να πουλήσουν όπως - όπως ακόμη και ένα τους πλοίο λόγω κρίσης, προσπαθούν πάση θυσία να μην το δώσουν σε ελληνικά χέρια… Αρκεί γι΄αυτούς να μην το πάρουν οι αναθεματισμένοι Έλληνες!! Αχ αυτοί οι Έλληνες!!
*Δημοσιογράφος, μέλος ΕΣΗΕΑ