Τα πάνω κάτω έρχονται να φέρουν ολοένα και πιο συχνά οι νέες τεχνολογίες στη Ναυτιλία.
Οι Έλληνες πλοιοκτήτες έχουν κάθε λόγο να είναι ανήσυχοι, καθώς κατέχουν τον πιο πολύτιμο στόλο στον κόσμο με αξία που αγγίζει τα 100 δις δολάρια. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά που εμφανίζεται μία νέα τεχνολογία, ο Ελληνικός και Ελληνόκτητος στόλος των 4800 και πλέον πλοίων είναι αυτός που πρώτος θα αναγκαστεί κυρίως από τους διεθνείς διαγωνισμούς που διέπουν ενίοτε τις νέες τεχνολογίες να εφαρμόσει κατά γράμμα τις εκάστοτε απαιτήσεις.
Για παράδειγμα ύστερα από απαίτηση των διεθνών οργανισμών όπως ο IMO και το USCG τα πλοία θα πρέπει να εξοπλιστούν με τεχνολογία διαχείρισης έρματος υποχρεωτικά, είτε πρόκειται για μεταχειρισμένα είτε για νεότευκτα. Δεκάδες εταιρίες έσπευσαν να επενδύσουν εκατομμύρια στην δημιουργία τεχνολογιών που θα ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των διεθνών κανονισμών. Βρέθηκαν μάλιστα και κάποια εξειδικευμένα εργαστήρια που χρέωναν εκατομμύρια ευρώ μόνο και μόνο για τα αποτελέσματα ενός δείγματος – αποτέλεσμα της εκάστοτε τεχνολογίας διαχείρισης έρματος.
Πολλές από τις εταιρίες αυτές απέκτησαν φήμη από το πουθενά, έλαβαν δημοσιότητα, και εδώ και μερικά χρόνια προσπαθούν να αποσπάσουν ένα μερίδιο της αγοράς. Χιλιάδες ώρες δοκιμών, δείγματα, και ατέλειωτες σελίδες κανονισμών και νομικών εγγράφων αυξάνουν διαρκώς το κόστος εγκατάστασης και συντήρησης ενός τέτοιου συστήματος, κόστος βέβαια που μετακυλίεται στον πλοιοκτήτη όπως κάθε φορά. Θα πρέπει να βάλει γερά το χέρι στην τσέπη τόσο για μία μετασκευή όσο και για ένα νεόκτιστο πλοίο. Ειδικά για τα νεόκτιστα πλοία όχι μόνο θα πρέπει να πληρώσει αλλά τα περιθώρια των επιλογών του είναι περιορισμένα καθώς η δύναμη που απέκτησαν τα ναυπηγεία στην Άπω Ανατολή δημιουργούν τις συνθήκες ώστε εντέχνως να προωθούν συγκεκριμένες εταιρίες προκειμένου να χτίσουν ένα νέο πλοίο.
Συνέδρια, ημερίδες, forum, βραβεία, φωτογραφίες, workshops, κανονισμοί, πρωτόκολλα, και ξαφνικά ένας από τους μεγαλύτερους νηογνώμονες παγκοσμίως σήμερα ανακοινώνει το πρώτο LNG “Ballast free” πλοίο. Ένας νέος τύπος πλοίου που δεν θα χρειάζεται πλέον καμία από τις τεχνολογίες για τις οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν ξοδευτεί εκατοντάδες εκατομμύρια και από την μεριά του κατασκευαστή και από την μεριά του πλοιοκτήτη. «Το τίμημα της τεχνολογίας» μου είπε στέλεχος κορυφαίας εταιρίας BWTS. «Το ίδιο συνέβη στη Σιγκαπούρη το 1979, αλλά δεν περπάτησε σαν τεχνολογία» μου είπε πολύ έμπειρο στέλεχος της ναυτιλιακής κοινότητας και με μεγάλη εμπειρία 10ετιών.
Τα τελευταία 10 χρόνια η ναυτιλία η οποία έχει κατηγορηθεί ότι ρυπαίνει το περιβάλλον, έχει σηκώσει στις πλάτες της τεράστια βάρη τεχνολογίας με απώτερο σκοπό την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος αλλά και του πλανήτη γενικότερα. Σύμφωνα βέβαια με μελέτες, η ναυτιλία δεν ρυπαίνει περισσότερο από άλλες βιομηχανίες. Δέχεται όμως κατά ρυπάς συστήματα πανάκριβα προς εγκατάσταση με σχεδόν ασαφές νομικό πλαίσιο, και σφικτά χρονοδιαγράμματα.
Ο Ελληνόκτητος στόλος - σταθερά πρώτος στον κόσμο με 20% και πλέον αλλά και πρώτος στην Ευρώπη με ποσοστό που αγγίζει το 50% είναι παράλληλα και ο στόλος με την μεγαλύτερη αξία που αγγίζει τα 100 δις δολάρια. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Νίκος Κ. Δούκας
